Çukurova Kitap Fuarı

Efenim, malumunuz olduğu üzre 6 senedir İstanbul, Ankara ve bilimum kültür sanat merkezlerinden uzak bir yerleşim yerinde yaşadığım için yakınlarda olan benzeri aktiviteleri takip etmeye çalışıyorum. 2009 yılında Tüyap'ın düzenlediği Çukurova Kitap Fuarına gitmiştik. Tabi ki bir İstanbul Kitap Fuarı değildi ama ihtiyacımızı görmeye ve özlemimizi gidermeye yetmişti. Bu sene de planladık programladık ve kalkıp Gaziantep'ten Adana'da bulunan fuarımsı etkinliğe gittik. Gerçekten çok kötü bir fuar alanında fuar bile olamamış bir yeri gezdik. Arada bildiğimiz birkaç yayınevinin stantları da olmasaydı hiç anlamayacaktık nerede olduğumuzu. Salonun yarıya yakını boştu. Dolu stantların yarısı da dersaneler ve sınavlara hazırlık kitaplarını basan yayınevleriyle doluydu. Yazık ki hoplaya hoplaya kitap fuarına gelmiş olan çocuklar ve gençler orada da edebiyatla ilgisi olmayan, zaten hergün birlikte yatıp kalktıkları test kitaplarıyla,hazırlık setleriyle,yaprak testlerle karşılaştılar. Neyse ki salona girer girmez karşımıza çıkan Uykusuz ve Penguen stantları bizi neşelendirdi. Can Yayınları, Doğan Kitap , April,  Everest, İletişim, YKY, İş Kültür gibi belli başlı yayınevleri de vardı da biraz kitap bakabildik.

Amaaaa, benim için fuarın en güzel sürprizi çok severek okuduğum Muzaffer İzgü' nün orada kitaplarının başında olmasıydı. Adamı bunaltmamak için ya da medeni cesaretim yetmediği için sohbet etmeye girişmedim ama tokalaşıp selamlaştık ve oğluma aldığım masal kitabını onun için imzalattım. Şimdi çok küçük olduğu için tabi ki anlamayacak ama okumayı söküp Muzaffer İzgü' yü tanıyınca eminim çok sevinecektir. O kitabı ilkokul çağına gelince oğluma hediye etmek için saklayacağım. Herşeyden öte Muzaffer İzgü gibi önemli bir edebiyat ustasının hayatta ve orada aktif bir şekilde bulunuyor olması beni çok sevindirdi. Hiç çocuk kitaplarını okumadım ama meraklısına "Zıkkımın Kökü" kitabını ısrarla tavsiye ederim. Hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan biridir. Yakın zamanda yeniden okumayı düşünüyorum.
Bu kadar geyik muhabbeti yeter, ben mesaime dönüyorum.
Bir sonraki yazıya kadar sevgiler, selamlar.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

2022, Ben geldim!

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok
Devamı

KAÇAN KOVALANIR

                Ne kadar bayağı veya daha kibar olacaksak eğer beylik geliyor kulağa değil mi? Ortaokulda bile böyle bir düstur benimsemedim. Aslında bu tarz şeylere hiç prim vermedim. Çünkü benim için tek bir şey vardı ilişkilerde, o da samimiyet ve içtenlik. Aileden gelen bir öğreti belki de. İlkokuldaki arkadaşlıklarımda bile önemli olan tek şey samimiyetti benim için. O çocuk dünyamı olduğu gibi açmak, ve arkadaşımın da bana açması. Biz evimize bir arkadaşımız misafir geldiğinde bile olanı olduğu gibi sererdik o kişinin önüne. Yani misafir modumuz olmazdı. Ev dağınıksa dağınık kalırdı, yemek varsa çıkarırdık, yoksa birlikte yapardık. Evde bir eksiklik veya yoksulluk varsa bunu da saklamaya çalışmazdık. Hatta kardeşler arasında laf dalaşına da ara vermezdik misafirimizin yanında. Şimdi düşünüyorum da aileden geliyor, evet. Kimileri anneden, kimileri babadan, kimileri ikisinden de. Şimdi düşünüyorum da bizi hayatın birçok zorluğuna karşı çok iyi hazırlarken ilişkilerin zorluğuna hiç
Devamı

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"

      Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.      Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. o
Devamı