"herhangi seyler"

     Merhaba!    Bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü. Kendime bir hediyem var:Yeni bir başlangıç. Mutluluğu başkasına bağlamadan kendi hayatımın merkezine kendimi koyarak yaşamaya başlıyorum. Farazi laf sokmalar gibi olmasın ama kimse mutluluğunu bağlayacak kadar değerli değil. Bu hayat benim. Bu zaman, bu can, bu nefes hepsi sadece benim. Oturup birinin beni mutlu etmesini bekleyerek geçirdiğim yıllardan sonra artık çok yoruldum. Kimse kimseyi mutlu etmek zorunda da değilmiş öyle duydum. Zor olacak bu yaşam alışkanlığını kırmak ama acemiliği attıktan sonra beni de özgürleştirecek, hissediyorum. Mevzu derin ve uzun, belki daha sonra nedenini nasılını yazarım. Bugün geldiğim noktayı buraya iliştirmek istedim. Niyet koyduğum belli olsun, unutursam hatırlayayım. Unutursam hatırlatın! Hepinizi öpüyorum.

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok