"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"
Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.
Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. olabilir. Ama anlayamıyorum ve öngöremiyorum bu gibi şeyleri. Çünkü bizim hayatımızda böyle bir şeyin yeri yok. Gerçekten hayatımda kimseye karşı ciddi anlamda kötü niyet beslediğimi ve kasıtlı olarak kimseye en ufak bir kötülük ettiğimi hatırlamıyorum. Zarar gördüğüm insanlardan intikam bile almadım hiç. (Hiç olmazsa onu yapaydım).Verdiğim en büyük tepki yaptığını yüzüne vurup,o insanla bir daha görüşmemek oldu. Görüşmek istemediğim insanların da hayatlarına değil girmek onlarla ilgili birşey duymak bile istemedim. Ama bana bu yazıyı yazdıran şey bizim gibi insanların kötülüklerden uzak duramaması. Sen hiç birşeye karışmasan da birşeyler sana karışabiliyor. Hatta neredeyse ya kötülük edersin, ya da kötülük kötülük bulursun gibi birşeye inanmak üzereyim. Bir de yaş ilerledikçe daha da artıyor kötülükler, insanlar büyüdükçe niye bu kadar bozuluyorlar hiç bilmiyorum. Herkes hayatta yediği kazıkların acısını bir başkasından mı çıkarmaya çalışıyor, nedir? Ne demiş Yeni Türkü abimiz "biz büyüdük ve kirlendi dünya".
Ancak ben hala iyiliğe ve sevgiye inanmak inanmak istiyorum. Bu yüzden o şarkıyı mırıldanıyorum sürekli. En büyük dileğim herkesin kalbine göre insanlarla karşılaşması,hem dua hem beddua. En adili bu bence. Ooov, farkında olmadan çok fena bir konuya daha girdim, adalet. Hemen çıkıyorum!
Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. olabilir. Ama anlayamıyorum ve öngöremiyorum bu gibi şeyleri. Çünkü bizim hayatımızda böyle bir şeyin yeri yok. Gerçekten hayatımda kimseye karşı ciddi anlamda kötü niyet beslediğimi ve kasıtlı olarak kimseye en ufak bir kötülük ettiğimi hatırlamıyorum. Zarar gördüğüm insanlardan intikam bile almadım hiç. (Hiç olmazsa onu yapaydım).Verdiğim en büyük tepki yaptığını yüzüne vurup,o insanla bir daha görüşmemek oldu. Görüşmek istemediğim insanların da hayatlarına değil girmek onlarla ilgili birşey duymak bile istemedim. Ama bana bu yazıyı yazdıran şey bizim gibi insanların kötülüklerden uzak duramaması. Sen hiç birşeye karışmasan da birşeyler sana karışabiliyor. Hatta neredeyse ya kötülük edersin, ya da kötülük kötülük bulursun gibi birşeye inanmak üzereyim. Bir de yaş ilerledikçe daha da artıyor kötülükler, insanlar büyüdükçe niye bu kadar bozuluyorlar hiç bilmiyorum. Herkes hayatta yediği kazıkların acısını bir başkasından mı çıkarmaya çalışıyor, nedir? Ne demiş Yeni Türkü abimiz "biz büyüdük ve kirlendi dünya".
Ancak ben hala iyiliğe ve sevgiye inanmak inanmak istiyorum. Bu yüzden o şarkıyı mırıldanıyorum sürekli. En büyük dileğim herkesin kalbine göre insanlarla karşılaşması,hem dua hem beddua. En adili bu bence. Ooov, farkında olmadan çok fena bir konuya daha girdim, adalet. Hemen çıkıyorum!
Yorumlar
Yorum Gönder