SEZON FİNALİ!

Televizyon dizileri bu hafta sezon finali yaptı sanırım. Ben de ondan hareketle sezon finali moduna girdim bugün. Akşam tatile çıkıyoruz. Yıllar sonra ilk defa yaz başında tatil yapacağım sanırım. En son 2006 yılında Haziran ayında tatil yapmıştım. Evi ve kendimi toparlamaya çalışıyorum. Yılın yarısı geçti. Geçti de, nelerle geçti? Hiç girmeyeceğim. Koca kış boyunca yaşananları burada bırakıp uzaklaşmak istiyorum. Tebdil-i mekanda ferahlık var mı yok mu ona bakıp geleceğim. Yaz tatili ve bayram tatilini uç uca ekledim. Yeterince uzun olacak kafayı dağıtıp yeniden toplamak için. Giderken şunu biliyor ve söylüyorum, bu hayatta hiçbir şey sebepsiz yaşanmıyor. Bunu kabul etmek çoğu zaman zor ama kabul etmeyince daha fazla yıpranıyoruz. Herhangi bir şeyi boşuna yaşamış olmak kadar anlamsızlığa ve yazıklanmaya götürmüyor başka şeyler. Yaşananlara anlam vermek ve öğrenmek benim için çok kıymetli. Bu sene de çokça fırtınalardan ve derin sulardan geçerek kendime dair yeni şeyler öğrendim. En önemlisi kendime yaklaşmanın ve iyi davranmanın gerekliliğini, yeterince değil ama önemli ölçüde, yargılamadan anlamayı ve başta kendim olmak üzere insanları affedebilmeyi öğrendim. Oldum mu? Elbette hayır. ama başlangıç da bir şeydir, hem de çok önemli bir şey. Tanrıya ve tabiata minnettarım. Her sene dönüp gelen bahar ve yaz mevsimleri için. Her sabah inatla doğması gerektiği saatte doğan güneş ve her akşam gelmesi gerektiği saatte gelen karanlık için.
Biten sezonun şarkısını buraya bırakıyorum, arzu eden dinleyebilir.
Sevgiyle...

Ezginin Günlüğü- Küçüğüm
https://www.youtube.com/watch?v=FkddNhFzVG0

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KAÇAN KOVALANIR

                Ne kadar bayağı veya daha kibar olacaksak eğer beylik geliyor kulağa değil mi? Ortaokulda bile böyle bir düstur benimsemedim. Aslında bu tarz şeylere hiç prim vermedim. Çünkü benim için tek bir şey vardı ilişkilerde, o da samimiyet ve içtenlik. Aileden gelen bir öğreti belki de. İlkokuldaki arkadaşlıklarımda bile önemli olan tek şey samimiyetti benim için. O çocuk dünyamı olduğu gibi açmak, ve arkadaşımın da bana açması. Biz evimize bir arkadaşımız misafir geldiğinde bile olanı olduğu gibi sererdik o kişinin önüne. Yani misafir modumuz olmazdı. Ev dağınıksa dağınık kalırdı, yemek varsa çıkarırdık, yoksa birlikte yapardık. Evde bir eksiklik veya yoksulluk varsa bunu da saklamaya çalışmazdık. Hatta kardeşler arasında laf dalaşına da ara vermezdik misafirimizin yanında. Şimdi düşünüyorum da aileden geliyor, evet. Kimileri anneden, kimileri babadan, kimileri ikisinden de. Şimdi düşünüyorum da bizi hayatın birçok zorluğuna karşı çok iyi hazırlarken ilişkilerin zorluğuna hiç
Devamı

2022, Ben geldim!

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok
Devamı

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"

      Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.      Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. o
Devamı