BAHAR MI GELİYOR?




     Bugün 2 Mart 2021. Dün yazacaktım, fırsat olmadı. Bahar geliyor inceden. Ocak ve Şubat bitti mi gerisi düzlük bana. Pandemi bizde başlayalı bir sene oldu. İlk zamanların şaşkınlığı filan bu kadar uzun süre kapalı kalmanın bıkkınlığının yanında ne kadar hafifmiş. Bir senedir maskeyle geziyoruz. Aylardır haftasonu dışarı çıkmadık. Okullar ani bir kararla kapatılalı bir sene oldu. O gün bu işin bu kadar uzun süreceğini bilmiyorduk. birkaç ayda atlatılır ve normale döneriz diye düşünüyorduk. Heyhat! Hayat işte. Bugün haftada iki gün gidilecek şekilde okullar açıldı yeniden. Sabah bir heyecan oğlanı okula bıraktım. Çocuğun en çok istediği şey bütün sınıf arkadaşlarını bir arada görmek. Şu anda seyreltilmiş uygulama olduğu için sınıfı ikiye bölüyorlar. Bütün bu pandemi yasakları ve engelleri içinde beni en çok üzen çocukların okullarından, öğretmenlerinden, arkadaşlarından, oyunlarından, düzenlerinden ayrı kalması oldu. Bence hepsinin hayatında büyük bir kırılma yaşandı. Çocuklar doğar, büyür ve okula gider döngüsü kırıldı. Çocuk doğal ortamı bildiği okuldan bir günde koptu. Her çocuk için öyle değildir belki ama benim çocuğum için okul öyleydi. Ne ise... Olacağı varmış, oldu. İki gün de olsa açıldı okul.Biz bu sabah çocuklar gibi şendik. En azından içimde neşeliyim. Bugün kafe ve restoranlar da açıldı ve şimdilik haftasonu sokağa çıkma yasağı kalktı. Cumartesi ilk işim dışarı çıkmak olacak. Tunalı'da gezerim önce, sonrasına bakarım. Bugün öğleden sonra izinliyim, oğlanı okuldan alıp sağa sola deli dana gibi seyirteceğim:)

    Bugün 2 Mart. Bahar gelmese de ayak sesleri duyuluyor. Gündüzler uzayacak, ağaçlar yeşerecek ve hayata dair umut kim bilir kaçıncı kez içimizde filizlenecek. Umut bir ihtimal de olsa güzel, hiç olmamasından çok daha iyi.

    Hayırlı baharlar, güzel günler dilerim.

    Not: Resim internetten alınmıştır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KAÇAN KOVALANIR

                Ne kadar bayağı veya daha kibar olacaksak eğer beylik geliyor kulağa değil mi? Ortaokulda bile böyle bir düstur benimsemedim. Aslında bu tarz şeylere hiç prim vermedim. Çünkü benim için tek bir şey vardı ilişkilerde, o da samimiyet ve içtenlik. Aileden gelen bir öğreti belki de. İlkokuldaki arkadaşlıklarımda bile önemli olan tek şey samimiyetti benim için. O çocuk dünyamı olduğu gibi açmak, ve arkadaşımın da bana açması. Biz evimize bir arkadaşımız misafir geldiğinde bile olanı olduğu gibi sererdik o kişinin önüne. Yani misafir modumuz olmazdı. Ev dağınıksa dağınık kalırdı, yemek varsa çıkarırdık, yoksa birlikte yapardık. Evde bir eksiklik veya yoksulluk varsa bunu da saklamaya çalışmazdık. Hatta kardeşler arasında laf dalaşına da ara vermezdik misafirimizin yanında. Şimdi düşünüyorum da aileden geliyor, evet. Kimileri anneden, kimileri babadan, kimileri ikisinden de. Şimdi düşünüyorum da bizi hayatın birçok zorluğuna karşı çok iyi hazırlarken ilişkilerin zorluğuna hiç
Devamı

2022, Ben geldim!

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok
Devamı

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"

      Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.      Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. o
Devamı