DÜNYA,HAYAT,İNSAN(LIK),KÖTÜLÜK,MASUMİYET v.s.

İki gündür çevremde yine bana  başlıkta yazdığım kavramları sorgulatacak gelişmeler oluyor malesef. Dün Gaziantep Adliyesi önünde bir mafya bozuntusunun açtığı ateş sonucu 5 masum insan hayatını kaybetti! O insanları tanımıyorum ama masumiyetleri olayla alakalarının olmamasından kaynaklanıyor. Bir de olayın faili olan "şey"çıkıp pişman değilim diye bağırıyor! Ha dünyada ve bizim ülkemizde böyle bir olay ilk defamı yaşanıyor? Ne yazık ki hayır. Ama insanın yakınında olunca daha bir inanılmaz ve dehşet verici geliyor. İkinci olay ise bir yakınımın iki günönce başına gelen çok kötü bir olay.23 yaşında bir çocuğu 4 kişi kaçırıp öldüresiye darp ediyor ve çocuk saatler sonra tesadüfen polis tarafından bulunup ölümün eşiğinden dönüyor. Ve benim gerçekten çok yakınım. Ben bu cümleleri yazarken bile dehşete düşüp ellerim titrerken benimle aynı türden olan canlılar birilerinin canına,malına,hayatına,gururuna herşeyine kastediyor. Bizim gibi saflara da çokça üzülmek ve şaşırmak     düşüyor. "Hayat çok acımasız" sloganıyla sık sık hayata çatarken insanların birbirine ettiğini görmek şaşkınlığımı daha da arttırıyor. Sanırım biz hatayı "insan" kavramının altını doldururken yaptık. Eğer doğru tanımlamış olsaydık bunu, insanların icraatları karşısında bu kadar dehşet,şaşkınlık ve hayalkırıklığı yaşıyor olmazdık herhalde. İnsanlara ilk anda hayvan diye hakaret ederken çok büyük hata ettik yıllarca.Çünkü hayvan,hayvandır ve sadece doğası gereği kodlanmış olduğu şeyleri yapar. Mesela "bu köpekten hiç beklemezdim bunu" diye bir  sitem duydunuz mu hiç? Duymazsınız, çünkü bir köpek köpek gibi davranır. Ortalığı kirletir,havlar,ısırır ve bunların hepsi "doğal"dır. Ama insan böyle birşey değil işte. İnsanlık tarihiyle ilgili çok fazla bilgiye sahip değilim ama insanın ilkelliğinin zaman geçtikçe değiştiğini düşünmyorum ben. Evde yaşıyor ama evcilleşmiyor, uygarlıklar  kuruyor ama uygarlaşmıyor bir türlü. Acaba birkaç milyon sene daha mı gerekiyor, bilmiyorum. Ama yaşadığım her gün biraz daha hayalkırıklığına uğruyorum türümüze dair. Ben ailemden şu ana kadar  (yaklaşık otuz yıldır) hiç kötülük telkini duymadım ve görmedim. Benim ailem de ermiş kişilerden falan oluşmuyor. Üstelik insanlardan kötülük gelebileceğine dair bir uyarı da almadım. Sanırım bu sebepten bu kadar afallıyorum hayatta. Biz iyi insanlarız gibi bir mesaj vermeye çalışmıyorum kesinlikle. Bizim  ki olsa olsa saflık ya da ahmaklık olur. Tam insana olan inancımı yitirmişken yaklaşık iki yaşında olan oğluma bakıyorum, bu kez insanın kötülüğü fikri inanılmaz geliyor. Dünyaya bu kadar masum gelen bir canlı nasıl oluyor da başka canlıları hatta türdeşlerini öldürebilen bir şeye dönüşüyor? Bilen anlayan varsa söylesin lütfen. İnsan en üstün canlıdır diyen kimdi sahi? Varsın insan üstün canlı oladursun ben sevgili Erkan Oğur'a katılmadan edemeyeceğim.


“insan değil de ağaç olsam
dallarımın arasından rüzgarlar esse yapraklarım, çiçeklerim, meyvelerim olsa!
mevsimleri yaşasam…köklerimle toprağın derinliklerine sarılsam.
kuşlar konsa dallarıma, yuva bile yapsalar…böcekler, karıncalar yollansalar içime…
çürütseler oralarımı, ballarım, sakızlarım olsa…
gövdeme bir insan yaslanıp uyusa…
ben bunları hiç bilmesem, sadece ağaç olsam…”

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KAÇAN KOVALANIR

                Ne kadar bayağı veya daha kibar olacaksak eğer beylik geliyor kulağa değil mi? Ortaokulda bile böyle bir düstur benimsemedim. Aslında bu tarz şeylere hiç prim vermedim. Çünkü benim için tek bir şey vardı ilişkilerde, o da samimiyet ve içtenlik. Aileden gelen bir öğreti belki de. İlkokuldaki arkadaşlıklarımda bile önemli olan tek şey samimiyetti benim için. O çocuk dünyamı olduğu gibi açmak, ve arkadaşımın da bana açması. Biz evimize bir arkadaşımız misafir geldiğinde bile olanı olduğu gibi sererdik o kişinin önüne. Yani misafir modumuz olmazdı. Ev dağınıksa dağınık kalırdı, yemek varsa çıkarırdık, yoksa birlikte yapardık. Evde bir eksiklik veya yoksulluk varsa bunu da saklamaya çalışmazdık. Hatta kardeşler arasında laf dalaşına da ara vermezdik misafirimizin yanında. Şimdi düşünüyorum da aileden geliyor, evet. Kimileri anneden, kimileri babadan, kimileri ikisinden de. Şimdi düşünüyorum da bizi hayatın birçok zorluğuna karşı çok iyi hazırlarken ilişkilerin zorluğuna hiç
Devamı

2022, Ben geldim!

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok
Devamı

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"

      Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.      Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. o
Devamı