DİLBER'İN SEKİZ GÜNÜ

Bugün ikinci defa "Dilber'in Sekiz Günü" filmini izledim. İlk izlediğimde başını izleyememiştim. İkincide tamamını izledim fakat  birkaç kötü oyunculuk ve iyi analiz edilmemiş detaylar dışında pek birşey kaçırmamış olduğumu farkettim.



Öcelikle izlemeyenler için kısaca filmin konusunu anlatayım;
Film Mardin'in oldukça küçük bir köyünde başlıyor ve bir kasabada devam ediyor. Dilber (Nesrin Cavadzade) ile Ali uzun yıllardır birbirini sever ama babası Ali'yi beşik kertmesiyle evlendirmek ister ve Ali babasına karşı çıkamayarak evlenir. Bu kararı düğününden bir gün önce Dilber'e açıklar. Haberi alan Dilber sinir krizi geçirerek kendini ahıra kapatır,hiçbir şey yiyip içmez ve köye gelip kendisini ilk isteyecek adamla evleneceğini söyler. Ahıra kapandığının 3. günü bir ayağı aksak,kasabanın okulunda müstahdem olarak çalışan Mehmet (Fırat Tanış)  görücü olarak gelir. Dilber evlenmeyi kabul eder ve aynı gün valizini alıp Mehmet'in peşisıra kasabaya gider. Bundan sonrasını izleyen gözlere bırakıyorum.


Fırat Tanış ve Nesrin Cavadzade'nin oyunculukları gerçekten harikulade. Zaten benim bu yazıyı yazmak isteme sebebim de tam olarak bu. Filmde Fırat' ın ilk göründüğü andan itibaren herşey değişiveriyor zaten. Asıl film orada başlıyor. O kadar sessiz sedasız, o kadar az cümleyle ancak bu kadar güzel bir oyunculuk çıkarılabilir. Nesrin'in de Fırat'tan geri kalır yanı yok. Üstelik oyunculuğunu süsleyen güzelliği var bir de fazladan. Her iki başrol oyuncusunun da bakış ve mimik kullanımı inanılmaz etkileyici. Karakterlere bu kadar iyi can verebilmek için rolü gerçekten içlerinde hissetmiş olmalılar.


Sanırım oyunculara bu kadar methiye yeter. Beni oyunculukların yanısıra aralarındaki ilişki de çok etkiledi. Bizim, teknolojinin tozuna dumanına bulanmış "plastik" evliliklerimizin çoğundan çok daha dolu dolu ve anlamlıydı onların 5 günlük evliliği. Belki de çok az konuştukları için, konuşmadan birbirlerini anlamaya gayret ettikleri için öyle görünüyordu. Bizim ilişkilerimizdeki gibi "beni gör,beni duy,beni anla" çığlıkları yoktu aralarındaki sessiz diyalogda. Belki de buydu özel olan ve etkileyen.
Sonuç olarak hayatı detaylardan takip etmeyi sevenler için ısrarla tavsiye edeceğim bir film oldu Dilber'in Sekiz Günü.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

2022, Ben geldim!

     Merhaba!      Epeydir yazmıyordum. Büyük gelişmeler oldu, günler haftalar aylar çok yoğun geçti. Bir kızım oldu! Bu haber böyle mi verilir? Asıl böyle büyük haberler bam! diye verilir. Evet, bir kızım oldu. 20 Ağustos 2021 tarihinde, bir cuma sabahı saat 10.49'da boğuk bir sesle ağlayarak Kavaklıdere Ankara'da dünyaya geldi. Bütün aile merakla, heyecanla, sevinçle karşıladı. Pandemide olduğumuz için hastaneye girişler oldukça sınırlıydı. Eşim, annem, oğlum ve kardeşimle doğuma gittik. Evet, bu bizim için sınırlı girişti. Miniminicik bir bebekti, oğlum doğduğunda hayli iri olduğu için kızımız bizi şaşırttı. Adını Umay koyduk. Hamilelik boyunca onlarca isim düşündük, hatta bazı isimlerde karar kılacak olduk ama olmadı, son ay Umay koymaya karar verdik. Güzel de oldu. Adı gibi güzel olsun şansı bahtı. İki gece hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Hastanede hissettiğim en yoğun şey açlıktı. Hamileliğim gebelik şekerinden dolayı diyet yaparak geçti. Evet, hamileyken diyet çok
Devamı

KAÇAN KOVALANIR

                Ne kadar bayağı veya daha kibar olacaksak eğer beylik geliyor kulağa değil mi? Ortaokulda bile böyle bir düstur benimsemedim. Aslında bu tarz şeylere hiç prim vermedim. Çünkü benim için tek bir şey vardı ilişkilerde, o da samimiyet ve içtenlik. Aileden gelen bir öğreti belki de. İlkokuldaki arkadaşlıklarımda bile önemli olan tek şey samimiyetti benim için. O çocuk dünyamı olduğu gibi açmak, ve arkadaşımın da bana açması. Biz evimize bir arkadaşımız misafir geldiğinde bile olanı olduğu gibi sererdik o kişinin önüne. Yani misafir modumuz olmazdı. Ev dağınıksa dağınık kalırdı, yemek varsa çıkarırdık, yoksa birlikte yapardık. Evde bir eksiklik veya yoksulluk varsa bunu da saklamaya çalışmazdık. Hatta kardeşler arasında laf dalaşına da ara vermezdik misafirimizin yanında. Şimdi düşünüyorum da aileden geliyor, evet. Kimileri anneden, kimileri babadan, kimileri ikisinden de. Şimdi düşünüyorum da bizi hayatın birçok zorluğuna karşı çok iyi hazırlarken ilişkilerin zorluğuna hiç
Devamı

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"

      Ben ne zaman insanların veya dünyanın iyiliğine/kötülüğüne kafa yorsam bu şarkı dilime dolanır "dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak herşey..." Buna inanıyorum demek ki, başka şans da yok ki bizim gibiler için.      Öyle olaylar görüyor ve duyuyorum ki bazı insanların "kötülüğü" beni dehşete düşürüyor. Eski yeşilçam filmlerinde gerçekçi olmayacak kadar kesif ve abartılı kötü karakterler olurdu ya, işte onlardan da fena. Bazı insanlar var beciller, ya da çok hırslılar, kendi çıkarları için başka herkesi kolayca harcayabiliyorlar. Onları bir yere kadar anlayabiliyorum. Belli bir amaç doğrultusunda kötülük ediyorlar başkalarına, bana yanlış da gelse onlar için bir nedeni var. Ama gel gör ki sadece"kötü" olan insanları anlayamıyorum. "Kötülük" kötülük içindir gibi bir felsefeleri mi var acaba? Onların kaynağı nedir acaba? Zayıf karakter, kıskançlık, kompleks, çocuklukta yaşanmış travmalar,türlü psikolojik bozukluk v.s. o
Devamı