"herhangi seyler"

     Nihayet taşındık ve artık Ankara'dayız! Koca bir OH  çekebilirim artık. İnanılmaz zor ve yorucu bir kaç haftanın sonunda yeni evimize yerleştik. Taşınmak gerçekten bir felaketti. Çok şükür bitti. İşe başladım, her şey yolunda. Bütün bunları yaşamış olmak bir mucize. O kadar süre başka bir şehirde yaşamak istedikten sonra bunu gerçekleştirmiş olmak çok güzel. Bir buçuk ay öncesine kadar hiç aklımdan geçmemiş olan bir şehirdeyim hem de. Ama   Ankara bizi güzel karşıladı. Hiç bir zorluk ve saçmalıkla karşılaşmadık henüz. Gelir gelmez artık hep burada yasayabileceğimi düşündüm ve bu hoşuma gitti. O kadar uzun zaman oldu ki bu kadar iyimser ve mutlu olmayalı, bu duygu bana coşku veriyor. Evimiz güzel, İşyerinde şimdiden arkadaşlar edindim, annem ve oğlum yanımda. Bir de eşim yanımıza dönerse değmeyin keyfimize. Daha sonraki yazılarda inşallah bunun sevincini de paylaşıyor olurum. Ankara'dan sevgi ve selamlar.              ...

     Günlerdir bu kız nerede diye merak eden varsa yazıyı okuyunca anlayacaktır sanırım. Geçen hafta cuma günü eşim geleceği için kendi evime geçtim. (Eşim bana sürpriz yaparak beş saat erken geldi, çok mutlu oldum.) Ankara'dan atama onayı bekleyerek günlerimizi geçiriyorduk ki beklediğimiz haber fazla gecikmedi. Pazartesi günü öğleden sonra Bakanlıktan telefon geldi, atamanız onaylandı, yarın buraya gelebilir misiniz diye. Tamam dedik ama bizi aldı bir telaş. Alelacele uçak bileti ayarladık, bayram arifesi olduğu için epey zor oldu. Tüm akşamı ve geceyi büyük bir stresle internetten kiralık ev bakarak geçirdik ki gitmişken evi tutalım diye. Üç saatlik bir uykuyla sabah Ankara'ya uçtuk. Tanrıya şükürler olsun ki uçak diye bir nimet var.       Bakanlığa vardık sabah, göreve başlama işlemlerini ivedi yapmamız gerekiyormuş. Biz bütün gün ev bakıp sonra da ev tutup akşam dönmeyi planlarken neredeyse tüm günümüz evrak kürek işleriyle ve müthiş bir koşturmac...