Selam, ben geldim!
Son zamanlarda neyi farkettim biliyor musunuz?
Hayal kurmadığımı, aktif hiç hayalimin kalmadığını, hatta kafayı zorlasam da hayal kuramadığımı. Hayalsiz kalmışım a dostlar! Ee ne yapalım, hayal pratiği...
İş hayatımdan memnun değilim, bir süredir değiştirmek istiyorum. Ama önümdeki seçenekler 'green of the same shit' kabilinden olduğu için harekete geçmedim henüz. Aramızda kalsın ama şu sıralar yeni şeyler deneyebilirim aslında, geçim sıkıntım yok çünkü. Bugün geldi bir bana. Ne geldi? İlk gençlik hayalim. Çok çılgınca değil ama kitap-cafe açmak isterdim. Hatta mimarlık fakültesinde okurken bir dönem projem buydu. Kuzguncuk'ta kitap-cafe. Çok da güzeldi bence. Böyle denize nazır asma katı vardı kitap okunan. Bir de ne vardı biliyor musunuz? Karaköy tarafından İstiklal Caddesine çıkan bir sokakta mini minnacık bir kurabiye dükkanı açmak. Şimdi oralarda birbirinden minnoş çokça cafe var zaten. Şimdi ben kitap okumayı, çay-kahve içmeyi, güzel bir mekanda oturmayı, kek ve kurabiye yapmayı ve ikram etmeyi çok seviyorum. Hepsini bir araya getirsem, başına da ben geçsem, fena mı olur komşular?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

2022, Ben geldim!

KAÇAN KOVALANIR

"Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Bir İnsanı Sevmekle Başlayacak Herşey"